آنچه در انتخاب اغلب ابزار های نرم افزاری سازمان ها از اهمیت و اولویت اساسی برخوردار می باشد حمایت ها و پشتیبانیهای فنی و مستمر در جریان استقرار و راه اندازی می باشد.
بر این اساس می توان ادعا نمود وجه تمایز پیدار در جریان عملیاتی سازی نرم افزار که این شرکت را از بسیاری رقبا متمایز می نماید، تخصیص تیم پروژه جهت پیاده سازی و حمایت های بعدی تیم فنی در ادامه مسیر استقرار و راه اندازی و توسعه می باشد.
در حقیقت بسیاری از شرکت های فعال در این عرصه که خود تولید کننده ابزار های نرم افزاری نیستند، معمولا از منابع باز استفاده کرده و در ابتدا آموزشهایی را نیز به مشتریان خود می دهند. حتی بعضا چند هفته را هم در سازمان خواهند بود اما نهایتا کل فر آیند پیاده سازی را به سازمان واگذار نموده و پروژه را در همین مرحله رها خواهند نمود.
این موضوع از این حیث حائز اهمیت است که سازمانها غالبا در فاز آغازین یا نیروی مورد نیاز و متخصص جهت پیشبرد این موضوع را ندارند و یا اینکه نیروهایشان هنوز مسلط به ابزار نشده و آموزش های لازم را ندیدهاند. با این اوصاف سازمان ابزاری را خریداری و در اختیار دارد که امکان و توان استفاده از آن را ندارد و به نوعی بلااستفاده یا با کارایی بسیار محدود و پایین میباشد. بنابراین علاوه بر صرف هزینه بالا، ریسک زیادی نیز پروژه را تهدید و احتمال شکست پروژه را به شکل قابل ملاحظهای افزایش میدهد.